



در کتاب مادر کافی فراست معتقد است بعضی افراد فرزندپروری در خونشان است، اما بعضی نه. فرزندپروری کار سادهای است فقط باید آن را آموخت، درک و تمرین کرد. هرچه بیشتر بدانید، هرچه بیشتر در این مورد مطلب بخوانید و با دیگران صحبت کنید، بیشتر به خودتان اعتماد میکنید، راهتان را پیدا و انتخابهای درست میکنید. اعتماد به نفس داشته باشید. شما هستید که انتخاب میکنید، فرزندتان را چطور تربیت کنید.تربیت فرزندان مهمترین نقشی است که شما در زندگیتان میگیرید. شما به معنای واقعی کلمه، پایه و اساس زندگی آنها را شکل میدهید. اما نباید به چشم کاری طاقت فرسا به آن نگاه کنید بلکه فرزندپروری میتواند و باید، کاری لذتبخش باشد. هدف ما در این کتاب این است که والدین یک قدم به عقب برگردند و آن تصویر بزرگتر را ببینند. به نظر من چیزی به عنوان «بچه بد» وجود ندارد. به اعتقاد من هر کودکی این پتانسیل را دارد که مطابق انتظار رفتار کند. منظورم از این حرف، خودشیرینی و چاپلوسی نیست. منظورم بچههای شاد و آرامی است که شخصیت خاص خود را دارند اما میدانند محدودیتهایی نیز وجود دارد. با توجه به چیزهایی که دیدم و تجربه کردم، معتقدم باید برای بچه-ها یک مرز تعیین کرد و برای حفظ این مرزها، باید از تنبیه استفاده کرد. تنبیه نه به معنای تنبیه سخت و بدنی بلکه به معنای جزای کار اشتباه. به این معنا که قوانینی را وضع کنیم و از این قوانین، با کنترلی سختگیرانه و قاطعانه پشتیبانی کنیم. امیدوارم با خواندن این کتاب بتوانید لحظات شاد و پر از انرژی را در کنار فرزندان خود تجربه کنید.
