در روانشناسی جدید، رنگ یکی از معیارهای سنجش شخصیت است. رنگها نوعی انرژی ارتعاشی و اصوات مرئی هستند که در زندگی نقش مهمی ایفا میکنند ونفوذ رنگ بر روان بشر نیز غیر قابل انکار است. کارکرد این پدیده مهم، بر روان انسان تا آنجاست که به خوانش جریان ذهنی کمک میکند. گرایش ذهنی به رنگهای مختلف، از مطلوبترین رنگ تا منفورترین آن، نشان دهندة بازتابهای مختلف روانی است. به بیان دیگر، رنگ نمودی از وضعیت روانی و جسمانی فرد است؛ زیرا هر رنگ، تأثیر خاصی بر روح و جسم باقی میگذارد و این موضوع با توجّه به پیشرفت دو دانش فیزیولوژی و روان شناسی به اثبات رسیده است. روانشناسی رنگ ماکس لوشر نظریهای جدید است که در این روش، رنگها هر کدام با یک عدد مشخص میشود و رنگهایی که در اولویّت قرار میگیرد و یا طرد میشود، هر کدام به نوعی، بیانگر احساسات و اندیشههای خاص فرد خواهد بود. در حقیقت، این انتخاب خاص ناشی از طبیعت شخص و تجربیاتی است که وی آگاهانه یا ناآگاهانه نسبت به شرایط زندگی خود داشته است. به عبارت بهتر، گزینش واژگان و توجّه به رنگهای ویژه، بیانگر شخصیت و تصویری از خُلق و خوی هر فرد است.