در متن پشت جلد این کتاب آمده است: اکنون میدانیم که کهکشان ما تنها یکی از چند صد میلیارد کهکشانی است که می توان با استفاده از تلسکوپ های مدرن دید و هر کهکشان خود شامل چند صد میلیارد ستاره است. ما در کهکشانی زندگی میکنیم که حدود صد هزار سال نوری قطر دارد و به کندی در حال چرخش است؛ ستارگان جای گرفته در بازوان مارپیچی این کهکشان هر صد میلیون سال یک بار به دور مرکز آن می چرخند خورشید ما تنها یک ستاره زرد معمولی با اندازه متوسط است که در نزدیکی لبه بیرونی یکی از بازوهای مارپیچی قرار دارد. قطعاً ما از زمان ارسطو و بطلمیوس که تصور میشد زمین مرکز جهان است تا به امروز راه درازی را طی کردهایم.